Amor de veran

Ao mellor só somos, un amor de verán.

Porque a miña alma se sinte solitaria

sigo buscando a plenitude

e atopo area no camiño,grava…

As pedras só son duras ao principio

agochan soños e palabras

nunca pronunciadas.

Sigo buscando unha estrela que non existe

soportando o sol que arde dentro de min

como un  monstro de metal infernal.

As palabras teñen que se algo máis

e ás veces deberiámoslle eliminar

a sílaba tónica e os acentos.

Non hai leis que obedecer

as palabras deben ser algo máis.

 Ao mellor só somos un amor de veran

que nunca remata.