Autoestrada

Non farei caso do dicionario dos soños do Doutor Oneiroi

Os finais felices, son despois de todo son finais

non perduran non tempo, son incompletos

deben de pechar un momento

pobres aqueles que non tiveron un !

Non  son Lilith

viaxo polas autoestradas

tentando non coller o desvío ao abismo

engano ao tempo

para que non conte as arestas

da dor tecida das deidades alimentadas dos egos.

E lembro aqueles días

Como contos de funambulistas

persigo fantasías que me fagan sorrir

entón vexo, miro e non estás ti.

Logo como unha camicace

adianto o reflectir dos teus pasos

Pérdome ! Non sei se adiante ou atrás

pero nunca ao mesmo lado nin velocidade.

E céganme as luces de emerxencia

 da omisión da palabra desafiuzada

e confundo circunspección  con circunvalación

e boto en falta as sinais de saída

parece que a liña recta se converte nunha rotonda infinita

e sopro, súo, quero berrar

ESTOU PERDIDAAAAAAAAAAAAA.

Polo retrovisor advirto

desexos mortos, palabras idas.

A xeada brilla na autoestrada

como unha vida fría, durmida.