Aturuxo

Arrastrando os pés

sen rompe-lo ruído dos pensamentos

sentindo  os teus bicos

percorrendo os afluentes do meu peito

arranxando os rotos

enfiando os tempos  idos.

Deixo caer no teu correo

unha bomba para que estoure a tristeza

e limpe os escombros

da nosa Re-evolución.

 Na nota do remite:

Ser imprudentes  e devolver a chamada

xogar a querernos, querernos xogando

como ditan as leis que escribimos nós.

 

Foto Rochi Nóvoa, texto da folla Manolo Pipas