Aínda non estou ben cosida
Non dou zurcido
As noites mal durmidas
Falta fío ,sobra agulla.
Na terra das letras…agora
As liñas sen palabras
xuntan o silencio.
Pozo que goza
Por ter de refén á lúa
Non se decata
de que so é o
reflectir
Da luz, da luz, da luz.
Disipado o son da canción rancia
Cun mangado de sal
Salto a torre de Babel
Sen medo a caer.
No hay comentarios:
Publicar un comentario