Son a viúva dun home vivo

O que foi…

Parece toda una vida !

 Agora chega o baleiro

Rompéndoo todo.

Parece que son firme

Pero teño  a vontade da pedra entumecida.

Enganada pola ilusión

Da realidade afiada

Que corta sen piedade o sorriso da lembranza.

Desperta

Corro as cortinas

 para que non entre a luz.

Imponse un novo día

E perdo a oportunidade de terte

Son a viúva dun home vivo

Que vexo a miúdo pasar.

Son a viúva dun home vivo

Foto : Rochi Nóva ( Autoretrato)