Poema II inacabado

Tan sinxelo como escoitar algo...e que che apeteza escribir ... rachando o silenzo impagado...

Esperto

E pinto mentalmente

as curvas da tua situeta

Maxinando que derretes

píntiguas de suor

Que reflicten os restos da paixón

Dos nosos corpos espidos, nús

Restregados, buscando o refuxo

Frio e calmado…ese inferno que desexas

Ese ceo que temo…